Boven op een flatgebouw, staat een huisje in de regen, staat een huisje in de zon. Huisje hoog gelegen. Er is plaats voor één Mirella. Eén Mirella kan erin. Klein en krap, maar kijk, Mirella heeft het prima naar haar zin. Nee ze gaat nooit naar beneden. Ze blijft lekker op het dak. Zevenhonderdveertig treden doe je niet voor je gemak. Elke ochtend gilt de bakker: komt uw krentenbrood mevrouw! Haalt Mirella het naar boven, in een mandje aan een touw. O ze is best wel gelukkig. En ze komt heus niks tekort, in haar stille smalle huisje. Maar als het weer avond wordt,  Ja dan vindt ze het wel jammer, weleens jammer, dat er niet in het huisje, ook nog plek is voor één Karel, of één Piet.