Ik herken je.
Je schip manoeuvreerde zich al eerder
door mijn straatje van Gibraltar.
Laag water. De wanden van het ruim
schuren langs de romp van mijn huis.
Wijdbeens op het achterplecht
gluur je me mijn bed uit.
De vlag van Elders
slaat een blos op je wangen.
Laat me je verstekeling zijn.
Bombay, Batavia, Montevideo.
Langs loodsen, sluizen en dokken.
Kijk, ik gooi mijn raam wijd open.
Vang me op.
Ik dicht je sterke armen toe.
André Sollie
